คำภาษาละตินบอกเรามาถึง Castilian ว่าเป็น คำคุณศัพท์ ซึ่งเป็น คำคุณศัพท์ ที่อ้างถึง สิ่งที่แนะนำ คำกริยาที่จะแนะนำในทางกลับกันนั้นเชื่อมโยงกับการ ทำให้เกิดความสับสนหรือจุด

สมมติว่าโค้ชของทีม ฟุตบอล พูดคุยกับนักข่าวว่าเขาฝันที่จะเซ็นสัญญากับผู้เล่นบางคน เนื่องจากสโมสรยังไม่ได้ต่ออายุสัญญาของโค้ชอย่างเป็นทางการข้อความของเขาจึงมีการชี้แนะเนื่องจากสามารถยืนยันได้ว่าเขาจะยังคงเป็นผู้นำทีมต่อไปเพราะเขาวางแผนในฤดูกาลหน้าแล้ว

ในบางกรณี ความเงียบ ก็เป็นแนวทาง การที่บุคคลสาธารณะไม่ได้พูดถึงปัญหาบางอย่างถือได้ว่าเป็นข้อความในตัวเอง เพื่อให้สิ่งนี้เกิดขึ้น แต่ก็มีความจำเป็นที่จะต้องมีการโหลดตามบริบทมากกว่าในกรณีอื่น ๆ เนื่องจากผู้รับต้องรู้จักกับผู้ออกหลักทรัพย์หรืออย่างน้อยก็ต้องระวังข้อมูลที่ไม่ได้แสดงอย่างชัดเจนหรือชัดแจ้ง เพื่อให้สามารถเข้าใจสถานการณ์

สิ่งสำคัญคือต้องชี้ให้เห็นว่าแม้ว่าหลายคนเชื่อว่าการใช้คำว่า "การชี้นำ" และ "การชี้นำ" ในลักษณะที่ไม่ชัดเจนนั้นไม่ถูกต้องพจนานุกรมของ RAE ยอมรับพวกมันเป็น คำพ้องความหมาย ; แม่นยำยิ่งขึ้นนิยามของการชี้นำหมายถึงการชี้แนะ

หากเราเจาะลึกลงไปในจุดเริ่มต้นของคำทั้งสองเราทราบว่าทั้งคู่มาจากคำกริยา "แนะนำ" ความแตกต่างระหว่างพวกเขาไม่ใช่ ความหมาย แต่ทางสัณฐานวิทยา; จากมุมมองของไวยากรณ์ภาษาละตินดั้งเดิม "การชี้นำ" ถือว่าเป็นคำกริยาของคำกริยา ปัจจุบัน ในคำถามและสามารถนิยามได้ว่า "ผู้ที่แนะนำ" เช่นเดียวกับ "ปริศนา" คือ "ปริศนา" หรือ "นักร้อง" มันคือ "เขาที่ร้องเพลง" คำแนะนำมีคำต่อท้ายอีกคำ -ivo ซึ่งไม่ได้มาจากภาษาละติน แต่ให้รูทอักขระเหมือนกันและนั่นคือสาเหตุที่เราต้องเผชิญกับคำพ้องความหมายสองคำ