คำนิยาม การขาดแคลนอาหาร

ภาวะทุพโภชนาการ หมายถึงสภาวะที่เกิดขึ้นจากการ รับประทานอาหารไม่เพียงพอหรือไม่สะดวก หรือเป็นผลมาจาก ปัญหาเมตาบอลิซึม ที่ป้องกันการแปรรูป อาหารที่ ถูกต้อง แนวคิดนี้หมายถึง ความไม่สมดุลส่วนเกินหรือข้อบกพร่องในการรวมตัวกันของสารอาหาร เข้าสู่ร่างกาย

การขาดแคลนอาหาร

ภาวะทุพโภชนาการนั้นครอบคลุมเงื่อนไขหลักสองประเภทคือ ภาวะน้ำหนักเกิน และ ภาวะทุพโภชนาการ ในทั้งสองกรณีเหล่านี้เป็นความผิดปกติที่เกิดจากอาหารที่อาจทำให้เกิดอุบัติเหตุหลอดเลือดสมอง, โรคหัวใจ, เบาหวาน, ปัญหาการพัฒนาและแม้แต่ความตาย

โดยทั่วไปการขาดสารอาหารจะเชื่อมโยงกับการ ขาดทรัพยากรทางเศรษฐกิจ หลาย คน ไม่มีวิธีเข้าถึงอาหารที่มีประโยชน์เช่นนมผักและผลไม้และผักสดในขณะที่ผลิตภัณฑ์ที่มีเกลือน้ำตาลและไขมันในปริมาณสูงนั้นมีราคาถูกกว่า สิ่งนี้ทำให้ทั้งน้ำหนักตัวมากเกินและการขาดสารอาหารเป็นประจำในชั้นเรียนที่ต่ำกว่า

นอกเหนือจากปัญหาทางเศรษฐกิจด้าน สังคมและวัฒนธรรม ส่งผลกระทบต่อการขาดสารอาหาร ไม่ว่าจะโดย นิสัย หรือโดยอิทธิพลของการ โฆษณา มนุษย์หลายคนเลือกที่จะรับและกินอาหารที่ไม่แข็งแรงนำอาหารที่ไม่ถูกต้องในแง่ของสารอาหารที่ร่างกายต้องการ

เพื่อต่อสู้กับการขาดสารอาหารดังนั้นเราจะต้องดำเนินการในหลายมุมมองพร้อมกัน การกระทำที่สำคัญคือการ อำนวยความสะดวกในการเข้าถึงอาหารที่มีคุณค่าทางโภชนาการ สำหรับ ประชากร ทั้งหมดทำให้ประหยัดและมีอยู่ในตลาดร้านค้าร้านค้าและอื่น ๆ ในอีกด้านหนึ่งควร ให้ความรู้และรณรงค์ให้ความรู้ เกี่ยวกับความสำคัญของการรับประทานอาหารเพื่อสุขภาพ

แนะนำ