แนวคิดของ เควสต์ ปรากฏขึ้นในฟิลด์ของ ไวยากรณ์ เพื่อตั้งชื่อการใช้งานร่วม ที่ ไม่ถูกต้อง "ว่า" เมื่อลำดับ "ของอะไร" ควรใช้

กฎ ในการพิจารณาว่าจะใช้ลำดับ "ของอะไร" หรือเฉพาะการรวม "ที่" ประกอบด้วยในการแทนที่ประโยคย่อยด้วยคำสรรพนาม "ว่า" เมื่อผลลัพธ์ไม่มีความหมายจำเป็นต้องใช้ "จากอะไร" หากเรายกตัวอย่างก่อนหน้านี้เราจะเห็นว่า "ฉันพยายามโน้มน้าวตัวเองว่า" ไม่สมเหตุสมผล "ฉันตั้งใจจะโน้มน้าวตัวเองในสิ่งนั้น" เขาทำ ดังนั้นจึงต้องใช้ "de que" ( "ฉันตั้งใจจะโน้มน้าวตัวเองว่าฉันลงมือได้ดี แต่ฉันไม่มีข้อสงสัย" )

อย่างที่เราเห็นการ ใช้ ภาษาอย่างถูกต้องนั้นเป็นเพียงยูโทเปียที่สามารถค้นหาได้เพียงไม่กี่แม้ว่าจะไม่สามารถเข้าถึงได้เพราะพวกเขาไม่สามารถหลบหนีจากอิทธิพลทางสังคมในกฎไวยากรณ์และออร์โธกราฟฟิคท่ามกลางผลกระทบอื่น ๆ ภาษามีการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลาทั้งในมือของผู้ที่พยายามทำมันอย่างยุติธรรมและผู้ที่ใช้มันโดยไม่รู้ตัวและไม่สุภาพ ในทั้งสองกรณี การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้เป็นวิวัฒนาการที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ และมีความรับผิดชอบในตำราร้อยปีที่เข้าใจได้ยาก

queismo พบส่วนใหญ่ในประเทศละตินอเมริกาในขณะที่ dequeísmo ในสเปน นี่ไม่ใช่กฎทองเนื่องจากในทั้งสองภูมิภาคสามารถเห็นข้อผิดพลาดเหล่านี้และอื่น ๆ ได้ แต่มันแสดงถึงแนวโน้มส่วนใหญ่ ตัวอย่างที่ชัดเจนของความแตกต่างระหว่างสองแม้ว่าในกรณีนี้มันไม่ได้เป็นข้อผิดพลาด แต่เป็นการใช้สองอย่างที่เป็นไปได้มันสามารถสังเกตได้ด้วยคำกริยา "แจ้ง"; ในสเปนมักจะใช้ตามด้วยลำดับ "เดอคิว" ในขณะที่คนอื่น ๆ ในประเทศที่พูดภาษาสเปน - นี่จะถูกมองว่าเป็นข้อผิดพลาดแม้ว่ามันจะไม่ใช่

เพื่อเป็นตัวอย่างความแตกต่างในการใช้คำกริยาเพื่อแจ้งให้เราเห็นสองประโยค: "พนักงานต้อนรับแจ้งให้เราทราบว่าห้องสมุดจะปิดในช่วงสัปดาห์สุดท้ายของเดือนสิงหาคม", "ร้านค้าได้แจ้งว่าจะไม่ยอมรับการเรียกร้องที่ผ่านมาเจ็ดวัน ของการซื้อ " ขึ้นอยู่กับประเทศที่อ่านตัวอย่างแต่ละตัวอย่างกรณีของการนับถือลัทธิ dequeism สามารถรับรู้โดยไม่ตั้งใจในครั้งแรกหรือในกรณีที่สองของการรอคิว การใช้วิธีการดังกล่าวข้างต้นเพื่อตรวจสอบว่าการใช้คำกริยานั้นถูกต้องหรือไม่เราสามารถสังเกตได้ว่า ภาษานั้น ยอมรับว่า "แจ้งบางสิ่งบางอย่าง" หรือ "แจ้งแก่บางสิ่ง"