มันถูกเรียกว่าการ ทำ ขั้นตอนที่ดำเนินการเพื่อ แทนที่ เสียง ของนักแสดงโทรทัศน์หรือภาพยนตร์ด้วย เสียงที่ แตกต่างไม่ว่าจะเป็นภาษาของตนเองหรือในภาษาอื่น การฝึกฝนเป็นวิธีการ แปลที่ ปกติมาก

ในขณะที่ในบางประเทศคนส่วนใหญ่ปฏิเสธการทำพากย์เสียงต้นฉบับของ ภาพยนตร์ และละครโทรทัศน์ แต่บางประเทศก็เป็นวิธีปกติในการบริโภค ความแตกต่างนี้มีความสำคัญในความสัมพันธ์ที่แต่ละคนมีกับการสร้างเหล่านี้และกับโลกโดยทั่วไป

การทำความคุ้นเคยกับการแปลเนื้อหาต่างประเทศและขนานนามสร้างความปลอดภัยเนื่องจาก "เราจะเข้าใจทุกสิ่งที่ข้ามพรมแดนของเรา" ความ สะดวกสบาย นี้สามารถกลายเป็นดาบสองคมหากมันทำให้เราคิดว่าเราจะไม่เห็นตัวเองในสถานการณ์ที่เราต้องพยายามทำความเข้าใจผู้อื่นหรือแย่ลงกว่าเดิมเพื่อทำความเข้าใจตัวเอง

แต่ "เทวดาผู้พิทักษ์" ของการพากย์ไม่ได้ติดตามเราเมื่อเราเดินทางไปต่างประเทศและทำลายภาษาอื่น ๆ หรือเรารู้ว่าเราไม่สามารถเข้าใจการแสดงออกขั้นพื้นฐานได้ คำบรรยายให้ ประสบการณ์ที่ แตกต่างอย่างสิ้นเชิง กับ เราแม้ว่าจะห่างไกลจากความสมบูรณ์แบบ

ในขณะที่วิธีที่ดีที่สุดในการเพลิดเพลินกับ งาน อยู่ในภาษาดั้งเดิมคำบรรยายไม่ทำให้เนื้อหาสกปรกด้วยเสียงที่ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของมัน ปัญหาหลักไม่ได้อยู่ที่คำ แต่ในการแสดงออกและปัญหาทางวัฒนธรรมที่ปรากฏโดยนัยทั้งในภาษาและในสถานการณ์: มันเป็นไปไม่ได้ที่จะแปลทุกอย่างบันทึกเสียงการสนทนาใหม่หรือซับไตเติ้ลซึ่งเป็นสาเหตุ เลือก "ความชั่วร้ายที่น้อยลง" อย่างน้อยก็สามารถเพลิดเพลินไปกับการทำงานบางส่วนได้