HTML เป็น ภาษามาร์กอัป ที่ใช้สำหรับการพัฒนาหน้า อินเทอร์เน็ต นี่คือคำย่อที่สอดคล้องกับ HyperText Markup Language นั่นคือ Hypertext Markup Language ซึ่งสามารถแปลเป็น ภาษารูปแบบเอกสารสำหรับ Hypertext

มันเป็นรูปแบบเปิดที่เกิดขึ้นจากฉลาก SGML (ภาษามาร์กอัปมาตรฐานทั่วไป) แนวคิดที่แปลโดยทั่วไปว่า "มาตรฐานภาษามาร์กอัปทั่วไป" และเข้าใจได้ว่าเป็นระบบที่อนุญาตให้สั่งซื้อและติดป้ายเอกสารต่าง ๆ ภายในรายการ ภาษานี้ใช้เพื่อระบุชื่อของฉลากที่จะใช้เมื่อสั่งซื้อ ไม่มีกฎ สำหรับองค์กรนั้นดังนั้นจึงกล่าวว่าเป็นระบบรูปแบบเปิด

HTML มีหน้าที่รับผิดชอบในการพัฒนาคำอธิบายของเนื้อหาที่ปรากฏเป็น ข้อความ และโครงสร้างของพวกเขาเสริมข้อความดังกล่าวด้วยวัตถุต่าง ๆ (เช่นภาพถ่ายภาพเคลื่อนไหว ฯลฯ )

มันเป็น ภาษา ที่ ง่ายและทั่วไป ที่ให้บริการในการกำหนดภาษาอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับรูปแบบของเอกสาร ข้อความที่อยู่ในนั้นถูกสร้างขึ้นจาก ป้ายชื่อ หรือที่เรียกว่าแท็กที่อนุญาตให้เชื่อมต่อแนวคิดและรูปแบบที่หลากหลาย

สำหรับการเขียนภาษานี้จะมีการสร้าง ป้ายกำกับ ที่ระบุโดยวงเล็บเหลี่ยมหรือวงเล็บเหลี่ยม: < และ > ในบรรดา องค์ประกอบองค์ประกอบ ให้รูปร่างกับโครงสร้างที่สำคัญของภาษาเนื่องจากมีสองคุณสมบัติ (เนื้อหาเองและคุณลักษณะ)

ในทางกลับกันควรสังเกตว่า HTML อนุญาตให้ใช้รหัสบางอย่างที่รู้จักกันในชื่อ สคริปต์ ซึ่งให้ คำแนะนำเฉพาะกับเบราว์เซอร์ ที่รับผิดชอบการประมวลผลภาษา ในบรรดาสคริปต์ที่สามารถเพิ่มได้สิ่งที่รู้จักและใช้กันมากที่สุดคือ JavaScript และ PHP

การ ทำเครื่องหมายโครงสร้าง เป็นสิ่งที่กำหนดวัตถุประสงค์ของข้อความแม้ว่าจะไม่ได้กำหนดว่าองค์ประกอบจะมีลักษณะอย่างไร ในทางกลับกัน เครื่องหมายนำเสนอ เป็นอีกสิ่งหนึ่งที่มีหน้าที่รับผิดชอบในการระบุว่าข้อความจะมีลักษณะนอกเหนือจากหน้าที่ของมันอย่างไร

หากต้องการทราบรหัส HTML ที่ใช้โดยหน้าเว็บเราจะต้องเลือก ดูซอร์สโค้ด ในเบราว์เซอร์ของเรา (เช่น Internet Explorer หรือ Mozilla Firefox ) เมื่อเลือกตัวเลือกนี้ตัวแก้ไขข้อความจะเปิดขึ้นพร้อมกับรหัส HTML ของหน้าที่กำลังดูอยู่

ประวัติย่อของ HTML

ภาษานี้พัฒนาโดย องค์กรเพื่อการวิจัยนิวเคลียร์แห่งยุโรป (CERN) ในปี 2488 โดยมีจุดประสงค์ในการพัฒนาระบบจัดเก็บข้อมูลที่ไม่สูญหายซึ่งสามารถ เชื่อมต่อผ่านไฮเปอร์ลิงก์ ก่อนอื่นพวกเขาสร้างอุปกรณ์ที่เรียกว่า "memex" ซึ่งถือเป็นส่วนเสริมสำหรับ หน่วยความจำ

ต่อจากนั้น Douglas Engelbart ออกแบบสภาพแวดล้อมการทำงานของคอมพิวเตอร์ที่เรียกว่า ระบบ oNLine ที่มีแคตตาล็อกเพื่ออำนวยความสะดวกในการค้นหาภายในองค์กรเดียวกัน

เฉพาะในปี 1965 เทดเนลสัน ประกาศใช้คำเชื่อมโยงหลายมิติ สร้างโครงสร้างที่เชื่อมโยงทางอิเล็กทรอนิกส์และหลังจากนั้นจะอนุญาตให้สร้าง เวิลด์ไวด์เว็บ (1989) ซึ่งเป็นระบบไฮเปอร์เท็กซ์ซึ่งเป็นไปได้ที่จะแบ่งปันความหลากหลาย ข้อมูลที่ใช้อินเทอร์เน็ต (ใช้เพื่อการสื่อสารระหว่างนักวิจัยนิวเคลียร์ที่จะเป็นส่วนหนึ่งของ CERN)

American Tim Berners-Lee เป็นคนแรกที่เสนอคำอธิบายของ HTML ในเอกสารที่เขาตีพิมพ์ใน ปี 1991 ที่นั่นเขาได้อธิบายองค์ประกอบยี่สิบสองที่ถือว่าการออกแบบพื้นฐานและเรียบง่ายที่สุดของ HTML

ประเภทของ การเข้ารหัสที่ใช้ สำหรับการพัฒนาระบบไฮเปอร์ลิงก์นี้จะต้องเข้าใจได้ทั้งโดยคอมพิวเตอร์ใบ้และสถานีขนาดใหญ่ดังนั้นจึงจำเป็นที่จะต้องสร้างสิ่งที่เรียบง่ายอย่างแท้จริงทั้งในแง่ของการแลกเปลี่ยน ภาษา (HTML) เช่นเดียวกับที่อ้างถึง โปรโตคอลเครือข่าย (HTTP)

วันนี้มี Web Publishers ที่อนุญาตให้นักออกแบบผ่านเครื่องมือกราฟิกที่เรียกว่า WYSIWYG สามารถสร้างหน้าเว็บโดยไม่ทราบ รหัส html มันถูกสร้างขึ้นด้วยวิธีอัตโนมัติให้โครงสร้างแก่เว็บและอนุญาต นอกเหนือจากคอมพิวเตอร์ที่มันถูกสร้างขึ้น แหล่งข้อมูลที่สามารถเชื่อมโยงกับรหัส HTML คือภาพถ่ายวิดีโอไฟล์จากเว็บไซต์อื่น ๆ หรือแม้กระทั่งจากมันและ เนื้อหาทุกประเภท ที่อัปโหลดไปยัง เครือข่าย